| gitme kal |

git gide ağırlaştı ayrılığın resni
koyulaştı sensizliğimi saran hüzün
dakikalar özleyiş...
saatler tükeniş...
çağresizliği içiriyor yudumyudum
gel desem
gelmessin ki.biliyorum!
gitmeseydim!
hatta kalsaydın desem
gitmeliydin biliyorum.
ama gelmesen de kal
sevgi mesafe tanımsa da kal
sen içimeyüreğime sığmasanda kal
kal be gülüm!kal işte...
sensizliğin kıyısında unuttum kendimi
gözlerimin beslediği denizi taşladım
susuz hayaller kurdum
özlemini çektim her sokakta
hep sen varsın içimde
boşluğuna düşüyorum paramparça
ve yokluğunun zifiri karanlığı...
alışamam gülüm
tutmuyorsan ellerimdenısıtmıyorsan alışamam.
oysa avuçlar dolusu sen
içimin dolusu sen...
her doğan gün sen!
her batan gün yine sen!
sen oluyorum yokluğun dolaşınca
unutamam gülüm!
unuttuğum tek şey
yalnızca
BEN...