ŞEBNEM FERAH-GEÇMİŞE YOLCULUK

GEÇMİŞE YOLCULUK

Bugün kendimi kuru yapraklarla kaplı çıkmaz bir sokağa benzetiyorum
Sadece bu sokakta yaşayanlar üzerinden gelip geçiyor
Bugün kendimi odalarından çoğu boş bazen dolan bir otla gibi hissediyorum
İçimden ne hayatlar ne hikayeler ne aşklar geçip gidiyor

Nakarat:
[Ben böyle değildim ne zaman kayboldum
Rüzgarla dans ederdim ne zaman savruldum
Bir ses duydum geçmiş zamandan
Bir ses duydum küçük bir kızdan

Bir bilet istiyorum sadece gidiş olsun
Çocukluğun saflığına gidip orda yaşamam gerek
Bilet istiyorum tek kişilik olsun
Yarına çıkabilmek için heyecanı hatırlamam gerek]

Bugün kendimi parktaki bank gibi sessiz ve sabit hissediyorum
Geceleri üzerimde şehrin ışıkları yatıp uyuyor
Bugün kendimi tonlarca yük taşıyan gemilerin denizi gibi hissediyorum
Kaldırma kuvvetim var ama şehrin atıkları içime akıyor…